Dag lopers en in de middag vergaderende Herman,

We liepen met 5, nadat de ontvangst met taart van Ruud ons versterkt had, 16,5 km in en rond Nijmegen, Een prachtige wandeling (stad – studie – natuur – archeologie) met schitterend droog zonnig weer.

De rug van Ruud was nagenoeg heel. De traptreden, zo constateerde Hank, hadden niet geleden van zijn val en, zo bleek, zijn hersenen ook niet, want in de pijnlijke rustperiode had hij uit de Groene Wissels deze tocht naar boven gespoord. Zeer de moeite waard, ook om dat wat we zagen.

Mysterieus hout, een uil, een vogel, een varkenskop? Ruud hield het in bedwang. Na station Heyendaal omcirkelden we de ß-faculteit en werden we getroffen door het menselijk genoom. Marjolein Kriek legde dit monumentaal vast, waarna Hank, spitsvondig als hij is, een vrouwelijke student wellicht haar OV-kaart voor de ondergang en haar voor kosten heeft behoed.

De prachtige herfstnatuur straalde ons tegemoet. Wij rustten bij een zandvlakte nabij Heumensoord met uitzicht op zilverwitte berkenstammen. Een Romeinse wachtpost op de weg naar Cuyk riep zo te zien diepgaande gesprekken en stille verbazing op. Via een mosdak, een 300 jarige gespleten boom en een boom, die speelgoed geïnternaliseerd had, bood een beukenhaag een prachtig doorkijkje naar het landhuis/goed Elshof. Via een ruig bospad bereikten we de parkeerplaats.

Niet meelopend mis je veel. Volgende keer is de start bij Cor.

Groet,

Ton

Voor de foto’s: lees verder.

Bron wandeling: Groene Wissels, Nijmegen-Heyendaal: lees verder.