We deden het met 50%. Dat wil zeggen de deelname aan onze wandeling van vandaag. Jacques hield zich bezig met oppassen op en entertainen van kleinkinderen. Harry en Toon gedroegen zich niet als oppassende pensionados die geacht worden buiten het hoogseizoen op vakantie te gaan. Nee, zij hadden zich onvervaard in het vakantievierende volk elders gestort. Maar goed, het zij zo, ook met 50% deelname kan het een leuke dag worden. En dat werd het.
Na de koeken en koffie reed ondergetekende Ton en Ruud naar Mierlo, voor een wandeling van 9,5 km, geselecteerd uit de onuitputtelijke voorraad op de website KlikPrintenWandel.nl. Weliswaar gingen de aanloop en uitloop door het bebouwde gedeelte van Mierlo, maar de rest was beslist de moeite waard. Veel bos, af en toe heide, prachtige natte graslanden, drooggevallen vennen, maar in ieder geval natuur in allerlei schakeringen. De eikels groeiden volop in afwachting van hun val in de herfst. Een berk had kennelijk rugklachten gekregen want hij/zij stond er wat verdraaid bij.
Ergens in het bos leek er een tentenkamp van asielzoekers te zijn. Later werd duidelijk dat het een legale kampeeractie was van “de scouting”.
Hoewel je het niet zou verwachten blijken er in Mierlo toch opstandige mensen te wonen. Veelvuldig kwamen we protesten tegen, gericht tegen een 380KV hoogspanningsleiding. Of het veel zal uithalen is natuurlijk zeer de vraag. Maar ze tonen zich dapper, bijna zo dapper als de inwoners van dat dorpje in Armorica in Gallië. Ik geloof dat Harry daar ter plekke onderzoek doet.
Hoog opgroeiende mais eindigde bij een een-leuningse brug naar de plek die de naamgever is van het Ommetje: Sang en Goorkens. Bij het informatiebord was gelegenheid om te lunchen en dat deden we dan ook maar. Ons afval werd direct afgehaald door een zorgzame en uiterst vriendelijke medewerker van de gemeentelijke reinigingsdienst.
Omdat het weer bijzonder aangenaam was, deed ondergetekende het aanbod om de dag af te sluiten met een ijskoude verfrissing. Daartoe togen we naar de noordkant van Helmond, want we wisten dat in Stiphout een goede ijssalon was. We waren daar al twee keer eerder, lepelend en likkend aan een door Jacques aangeboden ijsje. Nu was ondergetekende de gulle gever. Kan ook, met een 50% bezetting. Maar we genoten voor 100 % van het lekkere ijs.
Volgende keer zien we elkaar bij Ton aan de Espenhof.
Cor
Bron van de wandeling: KlikPrintenWandel.nl, Naar Sang en Goorkens.
