Dag lopers en om-moverende-redenen afwezigen,
We reden dankzij Cor gerieflijk naar Best voor een 10,8 km korte/lange tocht, na de start op de Espenhof. Een historisch punt uit de Tweede Wereldoorlog bij het Joe Mannpaviljoen was ons startpunt. Na weken droog weer dreigde regen, dat uiteindelijk ook wel weer meeviel. De gehele tocht voerde ons langs of liever gezegd over bospaden. Dus we waren wellicht ook wel droog gebleven, wanneer het echt doorgeregend had.
Een kijkje in het bos gaf aan dat er ook veel water blijft staan en, o wonder, het ragfijne webspinsel blijkt van neervallend regenwater geen last te hebben. Wellicht dat de ernstig toeziende kabouter daar invloed op heeft gehad.
De natuur is fraai – wat wil je ook anders – maar ook verassend of verwonderlijk: te midden van het groen een wonderlijk rood hart. Dat is dan weer in contrast met al dan niet door stormwinden neergegeselde bomen, Terwijl dat een paarse lupine het hoofd overeind heeft kunnen houden. Wellicht heeft de giftige inborst van dit gewas daar mee te maken.
Ook wordt er wetenschappelijk werk verricht, althans meetgegevens verzameld. De storende vlek bij deze informatiepaal is overigens niet van de “wetenschapper”.
Het sombere zwarte zwerk over de grauwe watermassa zou doen vermoeden dat we een tocht door bar en boos weer liepen. Maar zoals gezegd dat viel reuze mee. De in ht bos contrasterende kleuren deden vermoeden dat op deze plaats ook andere activiteiten (kunnen) plaatsvinden. Of dat dan weer van invloed is geweest op het schuchter overstekende dier is de vraag.
Zoals gebruikelijk leverde Cor ons veilig af bij huis, fiets en auto.
Ton
Dienstmedeling: volgende keer (11/6) starten we bij Toon.
Bron van de wandeling: KlikPrintenWandel.nl, Ommetje Oud Meer en Langven.
