Dag allen,

We gingen weg op 50 % van de organieke sterkte: Ruud had elders bezigheden buitenshuis, Ton was mantelzorgende druppelaar en Jan was bedlegerig gebleven vanwege een lichte ongesteldheid (beterschap daarmee). Na de koffie met koek bij Hank en José op naar Nijnsel voor een knooppuntenwandeling op een vanuit eerdere wandelingen enigszins bekend terrein. Zodra we op de schematische kaart namen lazen als Moerkuilen, Hazenputten en Vressels Bos kwamen herinneringen aan die eerdere wandelingen boven.

Het werd een mooie wandeling van 12,4 km (met tijdens de loopmomenten van 2/3e van de groep een gemiddelde van 5,0 km p/u) op een fraaie herfstdag, met mooie zon en aangename temperatuur. Echt een dag om te genieten. De mooiste herfstkleuren kwamen voorbij, geaccentueerd door de immer schijnende zon. De Dommel (2 x gekruist) lag er vredig en rimpelloos bij. De combinatie van een kapelletje met een informatiebord over opgravingen achter de kapel werd niet duidelijk, maar het weerhield Hank en Herman er niet van een kaarsje op te steken (à raison van € 0,50, hetgeen overigens door deze ambteloze burgers nergens gedeclareerd kan worden).

De wandeling was een aangename mix tussen harde ondergrond en onverharde paden. Zo’n pad vanuit een bos naar de open vlakte bood een plotselinge lichtinval die op beeld, gevangen door de Samsung smartphone, helaas iets minder fraai oogt dan de werkelijkheid ons deed beleven. Op de open vlaktes met vennen werd intensief bosonderhoud gepleegd. Wat nu enigszins kaal en verwoest oogt, en als door een storm getroffen, zal over enkele jaren weer rustige natuur zijn. We lieten ons de lunch daardoor niet vergallen.

Op enig moment dachten we in de verte een reuzenkrab te ontwaren, maar dichterbij gekomen bleek het een werktuig te zijn van de bos-onderhouders. Op het terrein van een boomkweker toonde de herfst zich heel mooi. De verschillende sierbomen stonden in vele kleuren te pronken. Bijna aan het eind van de tocht ontwaarden we nog enkele exoten: zebra’s, lama’s, dromedarissen (want nu zagen we maar één bult). Ton heeft deze ook al eens op de gevoelige plaat vastgelegd (toen, op 27-06-2012, waren er trouwens ook kamelen (tweebulters) bij): lees verder.

Concluderend: het was een mooie tocht op een mooie dag, leidend tot mooie herinneringen.

Volgende keer bij Herman (waarbij Jan de route bepaalt).

Cor

Voor de foto’s: lees verder.