Allen,

Het was een klein groepje, 5 in getal, waarmee we op pad gingen. Maar het was wel de eerste zomerse dag in wat hopelijk een lange reeks gaat worden in de komende maanden.

De tocht was geplukt uit De Telegraaf, maar komt op andere websites ook voor als Groene Halte-route, en is geheel gebaseerd op gebruik van de bekende Knooppunten. Ditmaal waren alle vermeldde paaltjes ook daadwerkelijk aanwezig en ook nog in een goede volgorde.

Aan een aantal bomen was te zien dat het groen op uitspringen stond. Dat deed het dus ook. De akkers waren bij lange na nog niet groen. Alleen opgerijd, klaargemaakt dus, om aardappelen te laten groeien. Maar op de achtergrond ontwaarden we nog wel wat groen. Weliswaar kunstmatig, maar dat groen brengt altijd ten minste twee van de wandelaars in lichte staat van opwinding. Ditmaal was het groen “onttrokken aan het water”, met andere woorden: Prise d’ Eau. Vanuit verschillende gezichtshoeken bekeken en gefotografeerd.

Na de golfbaan troffen we een oude bekende: het beekje “De Leij”. Op onze Brabantse tochten zijn we dat beekje vaker tegengekomen. Hier lag het er rustig bij, traag stromend door het bos. Een deel van de tocht voerde over een restant van het Bels Lijntje, nu omgetoverd tot een fietspad. De fietsers beschouwden het ook echt als hun domein, want regelmatig moesten we het vege lijf redden door van het pad af te stappen.

Na de lunchpauze ging Ton P zijn eigen weg, geplaagd door rugklachten. We dachten hem aan het eind van het Bels Lijntje weer onder de arm te nemen, maar hij bleek de bouwactiviteiten van Brabant Water in ogenschouw te nemen (en mogelijk te controleren). Om Ton niet te lang te laten wachten stapte de rest stevig door naar NS-station Reeshof om de auto op te pikken zodat vervolgens Ton weer kon worden opgepikt. De tweede lunchpauze schoot er dus bij in, voor sommigen werd het daarom brood uit het vuistje.

Door de versnelde tred zagen we er maar van af om het Reuzenpad te betreden. We hielden het op ons eigen pad.

Al met al werd het een tocht van 14,6 km (gemiddeld 4,9 km), althans volgens de app Runkeeper. En bij gebrek aan het Garmin-apparaat van Ton V geloven we de GPS-vastlegging van Runkeeper wel.

Op sommige onderdelen een saaie tocht: veel open agrarisch landschap, redelijk veel langs echte wegen, maar toch ook weer fraaie bospartijen met onverharde paden. Een afwisseling dus.

Tot volgende keer bij Ton P.

Groeten,

Cor

Voor de foto’s: lees verder.