Dag lopers en kaatsende (*) Jan,
We vertrokken – vervroegd op tijd – bij Toon, voorzien van stevige koeken. Op naar Goirle bij de natuurpoort Roovertsche Leij. Een markant startpunt, dat we aan het eind ook nog “even” bezochten. De tocht werd 12,6 km lang (4,4 km gemiddeld), hetgeen het totaal van dit jaar op 246,7 km bracht. Wanneer Hank vanaf de start altijd had meegelopen, dan had hij nu 11.553,7 kilometer gewandeld. Zijn vraag is hiermee beantwoord.
Een mooi startpunt ook voor opa’s om met hun kleinkinderen natuurpuzzels op te lossen en stoere hindernissen te nemen. Het eerste ging ons goed af! Het weer was uitstekend en de natuurplaatjes laten het fraaie afwisselende traject zien.
Het eerste rustpunt was een monument voor gefusilleerde gevangenen uit de Tweede Wereldoorlog. De aarzeling om het met ijzerdraad afgesloten hek te openen werd overwonnen. Het taalgebruik is archaïsch, maar het verhaal allerminst. Mooi om dit even tot je te laten doordringen!
De kaarsrechte lanen werd afgewisseld door kronkelpaden langs de Leij (**) en de op tal van plaatsen nog watervoerende poelen. Even waanden we ons in Ethiopië waar ze een dag eerder een wereldrecord gebroken hadden.
Wandelen langs een riviertje is op zich al mooi, zeker wanneer dat aangevuld wordt met een mooi voorbeeld van symbiose en we vervolgens konden waden door een varenzee, waarna we een schitterend voorbeeld zagen van de vermogens van exoten. Daar valt niet tegen aan te snoeien.
Tijdens het lopen door dit prachtige gebied hoorden we in de verte een licht geroffel, het werd sterker, het bleek te regenen. De paraplu van Ruud werd eigenlijk niet nat, regenschermen bleken overbodig en toen dat in het open veld wel noodzakelijk zou kunnen zijn, was het droog.
Toen waren we weer bij het begin en we zegen neer. Hank had wat te vieren waar we dankbaar gebruik van maakten.
Volgende keer starten we bij Ruud.
Ton
Bron van de wandeling: KlikPrintenWandel.nl: Ommetje Gorp en Roovert.
(*) KAATSEN
De PC is de naam van de kaatswedstrijd die jaarlijks wordt gehouden in Franeker. De afkorting PC verwijst naar de Permanente Commissie der Franeker Kaatspartij, opgericht in 1853, die sinds 1854 de organisatie van de wedstrijd in handen heeft. De PC geldt als de belangrijkste en meest prestigieuze wedstrijd van alle kaatswedstrijden die jaarlijks onder auspiciën van de Koninklijke Nederlandse Kaatsbond worden gespeeld.
De PC vindt elk jaar plaats op de vijfde woensdag na 30 juni en wordt sinds 1856 gehouden op het Sternse Slotland, in de volksmond beter bekend als het Sjûkelân, hét kaatsveld van Franeker. Aan de wedstrijd doen 16 parturen mee die elk bestaan uit drie personen. De beste speler van het winnende partuur wordt uitgeroepen tot koning van de PC. Hij krijgt de zilveren koningsbal omgehangen door de voorzitter van de Permanente Commissie en mag die tot de volgende PC houden.
Het evenement is met afstand de oudste sportklassieker van Nederland. De wedstrijd werd voor het eerst georganiseerd op 9 juli 1854. De Franeker balverkaatsersdag, waaronder de partij eerder bekendstond, is echter veel ouder. De organisatie lag voor 1854 veelal in handen van kasteleins. De oervorm van deze kaatspartij gaat ruim drie eeuwen terug, zo tussen 1675 en 1700. Het sportfestijn is doordrenkt met oude waarden en tradities die zorgvuldig worden gekoesterd. Zo worden sponsors nog altijd geweerd op het Sternse Slotland, ook wel Sjûkelân genoemd.
Het vijfkoppige bestuur van de PC behoort, ijs en weder dienende, in jacquet inclusief hoge hoed aan te treden. Voordat de voorzitter de traditionele zin “It giet los” uitspreekt heeft hij er al een feestrede van om en nabij een uur op zitten. Deze toespraak vindt plaats in de Koornbeurs. Vandaar worden de winnaars van het jaar ervoor per koets naar het toernooiveld vervoerd, voorafgegaan door het Stedelijk Muziekkorps Harmonie, ondertussen ook al anderhalve eeuw oud. De stoet beweegt zich door een dichte haag van mensen, want ook de PC creëert zijn eigen helden.
(**) LEIJ
De Leij ontspringt eigenlijk op twee plekken: als Poppelse Leij (of Leijbeek) op de Poppelse Hei in het zuiden van de gemeente Alphen-Chaam (op of net over de Belgische grens) en als Rovertse Leij bij Poppel, net over de rijksgrens. In Goirle, bij de Leyenhoeve, komen deze twee stroompjes bij elkaar en vormen daar de Nieuwe Leij.
Even ten zuidoosten van Tilburg voegt zich daar ook de Oude Leij bij, en zo gaat het stroompje verder als De Leij, door het Leijpark, langs Koningshoeven in de richting van het Wilhelminakanaal. Daar duikt de beek onder het kanaal door, en komt aan de andere kant weer boven als Voorste Stroom.
De Leij heeft tegenwoordig de functie van waternatuur en viswater. Aan één kant van de Rovertse Leij, ter hoogte van de Poppelseweg, staat zogenaamd beekbegeleidend bos. Dit behoort tot de meest waardevolle broekbossen van Oost-Brabant. De regelmatige winterse overstromingen van de Nieuwe Leij houden de uitbreiding van Goirle in oostelijke richting tegen.
De Poppelse Leij en de Rovertse Leij verschillen sterk van elkaar in karakter. De Rovertse Leij is weinig vergraven en slingert nog geheel natuurlijk door het bos. Eenmaal buiten het landgoed Gorp en Roovert is de beekloop rechtgetrokken. De Poppelse Leij is daarentegen veel meer een overloop van een serie vennen en moerassen aan de rand van de Rechte Heide.
Deze beek heeft nooit sterk gemeanderd en is daarbij ook nog eens door mensenhand naar de rand van het beekdal verlegd. Daar was het immers eenvoudiger graven dan midden in het moeras. Het water werd zo opgeleid dat het kon worden ingezet voor de watervoorziening van een watermolen.