Dag lopers,
We startten in afwijking van ons ritme nu in Cromvoirt. Ruud (met kersenvla) wachtte ons op. Wat ook afweek bij Ruud was, dat we geen keuze voorgelegd kregen. We gingen naar Waalre. Voor een tocht van 13,5 km door een prachtig herfstlandschap. Zeer de moeite waard.
Bij de start werden we onaangenaam verrast: baron Wijnbergen heeft bijna het loodje gelegd. Maar niet getreurd: paddenstoelenkenners en -zoekers konden ruimschoots aan hun trekken komen. Over mistige paden koesterden we lopend de zon. We liepen gedeeltelijk over een oud spoorlijntracé en in de dienstmededeling klinkt de punctualiteit van het spoorboekje nog door.
Nee, het waren geen jassen die de doorgeschoten asperges bedekten. Kleurrijke bomen markeerden de route, prachtige herfsttinten, een zonbestraald bosmeertje en prozaïsch roodbont vee leidden naar de Dommel. De Dommelbeheerder had via de brug gezorgd dat over de naam van de rivier geen misverstand kon ontstaan. Smalle paadjes gaven de mogelijkheid steeds opnieuw de Dommel te bewonderen.
Toen was er de zitsteen bij de Volmolen. Ruud poogde als marsleider ons een zitplaats buiten het café te bezorgen. Dat werd bot geweigerd. “Een drankje uit de molen met eigen brood: daar is hier geen plaats voor”. Dat is nog eens klantgericht. We streken neer op de steen voor de lunch.
Zoals Cor al meldde waren we hier eerder ( op 09-05-2018: lees verder) op dit punt en bij Geleend lezen we de veelzijdigheid van VOL. Bij de steen mochten we niet veel, bij het water ook niet. Dan moet je maar lid worden van de Volmolense Kano Club.
We rondden de tocht af en streken neer om een begin te maken met uitgestelde verjaardagsdrank en -taart. Ruud was nu aan de beurt. Hartelijk dank.
Ton
Dienstmededeling: volgende keer start bij TOON
Bron van de wandeling: Route.nl: Wandeling rond Waalre, nr. 860461
Volmolen: Het is zeker dat de molen in 1350 reeds bestond en uitgebreid werd tot een dubbele molen, waarvan één helft zich op het grondgebied van Riethoven bevond. De toenmalige bezitter was de Abdij van Echternach, die ontginningen deed plaatsvinden waardoor de behoefte aan maalcapaciteit toenam. De Riethovense molen werd als oliemolen gebruikt en de Waalrese molen als korenmolen.
In 1792 echter kwam de molen in het bezit van Pieter Vreede, een lakenfabrikeur uit Leiden. Hij liet huisarbeid door wevers verrichten in Tilburg en bracht uiteindelijk, daar hij Patriot was en in Leiden politieke moeilijkheden ondervond, ook zijn lakenfabriek naar Tilburg. Pieter Vreede gebruikte de molen als volmolen. Een volmolen of voldersmolen is een industriemolen die werd gebruikt om wol te ‘vollen’.
Vollen is een nabewerking van geweven wollen stof waardoor de kwaliteit sterk verbeterde. Deze wollen stof was een tussenproduct van de lakenindustrie. De bedoeling was om de weefselstructuur dichter en vaster te maken (vervilten). Om dit te bereiken moest de stof urenlang, voor sommige kwaliteiten zelfs dagenlang, gekneed worden.
In 1962 werd de molen door een storm verwoest. De architect Ad van Empel herbouwde de molen, waarvan het westelijke deel gereed kwam in 1992. Aan het oostelijke deel werd in 1994 begonnen, maar dit werd in 1995 door brand verwoest. In 1998 werd de molen verkocht.
Sedert 2000 wordt de molen ingezet voor elektriciteitsproductie. Het Waterschap De Dommel heeft een vispassage aangebracht.