Dag allen, inderdaad de groep was weer compleet.
We vertrokken bij Toon voor een zeer fraaie tocht, die startte in Sint Anthonis. Het bleef de gehele tocht droog, de zon deed vele pogingen zich te laten zien en tijdens de thuisreis scheen zij stralend.
De dreigende naam moet met een korrel zout genomen worden, het is “slechts” een toeristisch ontmoetingspunt. (Na 11,3 km streken weer er neer en bleek de naam een gastvrij oord). Elkaar al dan niet beconcurrerende instanties voorzagen ons van informatie. Hoe simpel kan het zijn.
Je zag het overal: de lente is bezig terrein te winnen. Het frisse groen springt naar voren. Dat er nogal wat water gevallen was werd ook duidelijk. Al hoewel het niet aannemelijk is dat het vervallen dan wel beschadigde gebouwtje door het rijzende water bijna tot een bouwval was gereduceerd. Het water speelde wel een rol in onze tocht. De fraaie plaatjes van Harry brengen dat mooi in beeld. We overleefden alles en ook droog en streken neer voor de lunch bij of aan een ons passende tafel.
Gelet op de naamgeving is de verderop geplaatste bank maar onscherp weergegeven. Hoewel de begeleidende tekst niets aan duidelijkheid te wensen overlaat.
En daar was de Heksenboom weer, Deze plaats gaf de onlangs jarige Toon alle ruimte om zijn verjaardag te onderstrepen met een drankje en bitterballen, die wij in grote dank consumeerden!
Ton
Dienstmededeling: volgende keer starten we in Cromvoirt bij Ruud.
GELEEND:
De Heksenboom, een stijlvol ingericht restaurant in de vorm van een boerenhoeve, is gelegen aan de rand van de Staatsbossen van Sint Anthonis (nabij Boxmeer).
Sint Anthonis is een woonplaats in de gemeente Land van Cuijk, in Noord-Brabant. Het wordt in het lokale dialect Sint Tunnis genoemd . In een testament van rond 1312 wordt het dorp vermeld als Oelbroec. “Oele” betekent hoogstwaarschijnlijk een bosje op hoge zandgrond, zoals ook het geval is bij de buurtschap Oele in Overijssel; met het begrip “broeck” werd het omliggende drassige laagland bedoeld. In genoemd document was al sprake van een kapel, die aanvankelijk onderhorig was aan de parochie van Boxmeer.
Het dorp maakte deel uit van de onafhankelijke vrije Heerlijkheid Boxmeer. De Heren van Boxmeer regeerden over Sint Anthonis door middel van een drost. In 1477 werd de kapel verheven tot parochiekerk, gewijd aan de Heilige Antonius Abt. Naast deze kerk bestond de parochie nog uit Oploo en Ledeacker, die elk een kapel hadden. Het patronaatsrecht bleef vooralsnog in handen van de Heer van Boxmeer. Pas in 1730 werd ook Oploo een zelfstandige parochie. De huidige parochiekerk stamt uit 1477, maar deze is in de 19e en 20e eeuw sterk verbouwd en uitgebreid. Men ging naar het dorp verwijzen als Sint Anthonis in Oelbroeck. In 1576, tijdens de Tachtigjarige Oorlog, werd ook het St. Antoniusgilde opgericht, waarvan de volledige naam luidt: Gilde van het Heilig Sacrament des Altaars en Sint Antonius Abt. Het is een kerkelijke broederschap ter bescherming van de parochie en huis en haard tegen allerlei gespuis.
Rond 1590 verdween de naam Oelbroeck helemaal uit de administratie van de overheid, maar de kerk bleef nog tot het midden van de negentiende eeuw spreken van de pastoor of de parochie van Sint-Antonius in Oelbroeck. De naam Oelbroec leeft echter voort als de naam van de lokale Heemkundekring, Oelbroec. Vanouds was Sint Anthonis met twee schepenen vertegenwoordigd in de Boxmeerse schepenbank. In 1627 kreeg Sint Anthonis ook een eigen schepenbank. In de heerlijkheid Boxmeer was de katholieke godsdienst na 1648 niet verboden.
Nadat op 1 januari 1994 de gemeente Oploo, Sint Anthonis en Ledeacker met Wanroij samengevoegd werd tot de fusiegemeente Sint Anthonis, werd op 4 juli van dat jaar ook de naam van het dorp hieraan aangepast: St. Anthonis werd Sint Anthonis. De schrijfwijze is alleen door de gemeente aangepast.
Maurits van den Berg, Lisa Groothof en Steyn de Leeuwe vormen De Leedbewakers en spelen, in samenwerking met regisseur Jakop Ahlbom, de voorstelling KØT. KØT is een fysieke en tragikomische voorstelling over de ambtenarij en isolatie. Hier wordt de grens van het toelaatbare opgezocht en regelmatig met brute kracht doorbroken. Het is een feest van herkenning op onbekend terrein.
Over drie bewakers,
Gestationeerd in een grenswachtershuisje,
Aan de rand van de wereld.
Met een slagboom.
Altijd alert, altijd paraat.
Als ratten in een kooi zitten ze.