Dag lopers en “zijnfeestvoorbereidende” Jan,

Deze zonovergoten dag werd beheerst door 2 dingen: de nieuwe rugzak van Ruud en het, naarmate de wandeling vorderde, dichter bijkomende feest van J&J.

Vanwege dit feest een korte tocht in de nabijheid (8,7 km met 4,3 km gemiddeld). Een fraaie tocht door nieuw oud gebied. De Beerze, de Kleine AA, de Kampina. “Jan heeft het niet gemist, want als hij er wel was hadden we allemaal gemist”. …………………………………… Lees verder.

Dag allen,

Een complete ploeg startte in de tuin van Ruud, die speciale amandelkoekjes had gescoord, omdat hij uiteindelijk  had afgezien van een cake!

De Biesbosch (ook wel Kop van ’t Land genoemd) was ons doel en na 10,1 km (4,4 km gemiddeld) constateerden we een schitterende tocht, met excellente temperatuur. Een fraai natuurreservaat, smalle paadjes, brede asfaltbanen wisselden elkaar af. De dode bomen bleven intrigeren, wuivend riet en een briesje bracht ons in verwarring. ……………………………… Lees verder.

Dag allen,

We waren er allemaal en te gast bij Herman, die ons liet beginnen met abrikozenvlaai.

Het was nat en het zou nat blijven. Er werd een uniek besluit genomen: we gaan niet naar de Peel, maar naar Overloon: het Oorlogsmuseum Overloon. ………………………. Lees verder.

Dag allen,

We waren compleet  te gast bij Hank, op de heetste wandeldag (tot nu toe) van dit jaar. Hank leefde met ons mee en had een 12 km lange tocht zonder autorit en met veel schaduw gezocht en gevonden. Start vanuit zijn huis.

Al direct bij de start was er een leerzaam moment: zijn straat verzakt en met man en macht (sterke tattoo-armen) wordt de boel overeind gehouden en de grond geïnjecteerd. We kwamen ogen te kort. Het leek een bijna chirurgische ingreep. (Voor historici: Hank en José wonen op een oude gasfabriek!!!)

Zoals gezegd het was heet en schaduwrijk en ook waterrijk. Hank en Jan de uitdroging nabij? Gelukkig is het niet wat het lijkt. Om de lopers tegen de straling te beschermen zijn ze ietwat gecamoufleerd genomen.  ……………………………………….. Lees verder.

Dag alle lopers en helaas afwezigen,

We wandelden op woensdag 6 juli door de Ooijpolder, het gebied waar we op 23-09-09 ook liepen, toen Sim een tocht had uitgezet. Een herinneringsvolle tocht!

Deze keer werd het 13.6 km (4.0 km gemiddeld). In het weidse landschap, zeer zompig ook, kwamen we verschillende “industrieel erfgoed” voorwerpen tegen. Direct al bij de start, bij het gemaal dat trots weergeeft dat in de dertiger jaren van de vorige eeuw een hechte samenwerking tussen “Hollandsche” en “Duitsche” waterbeheersingsinstituten bestond. Het vakwerkhuis aan het begin, bleek aan het eind een oude spoorwegloods te zijn, die nu omgebouwd wordt tot appartementen en restaurant. ………………………… Lees verder.

Wij betreuren het overlijden van onze voormalige wandelgenoot Sim van der  Meer op 82-jarige leeftijd. Hij overleed op 30 juni 2016.

Sim maakte deel uit van de groep seniorwandelaars van  01-12-2002 tot 01-09-2011. Hij moest noodgedwongen stoppen omdat de fysieke belasting van lange wandelingen voor hem te zwaar werd. Het deed hem pijn langzamerhand te moeten erkennen dat zijn lijf de belasting van de wandelingen niet meer kon dragen. Het proces naar de beslissing om te stoppen was niet makkelijk. De wandelweek van 2011 naar Drenthe was de laatste keer dat hij meeging. Met een aangepast programma en soepele, door de groep uitgedachte oplossingen, hebben we toch een mooie week met elkaar gehad. Waarmee de pijn om na bijna 9 jaar te stoppen enigszins verzacht werd.

Sim was binnen de groep iemand die tijdens de twee-wekelijkse wandelingen mooie filosofische gesprekken kon houden. Een mooie film, een goed boek waren makkelijke aanleidingen om daar wat dieper gaande gedachten over te ventileren, en dat niet in een paar minuten maar gedurende langere tijd en gedurende vele kilometers. Dat leverde in alle wandelingen een meerwaarde op die niet licht vergeten zal worden. En in de lunchpauzes was hij altijd goed voor een paar mooie quotes waar je over moest nadenken.

Het was een genot om met Sim te wandelen, het landschap in je op te nemen en ondertussen je brein te laten werken om de diepzinnigheid van zijn vertellingen te verwerken. Maar, omdat hij een een gewoon mens was, net als de rest van de groep, keuvelden we ook over alledaagse dingen, zoals het nieuws in kranten en op TV, de kleinkinderen, de vakanties, onze hobbies en alles wat een niet meer voor zijn boterham werkend mens bezig kan houden (en dat is veel). Of over een thermosflesje dat tijdens een wandelweek in Limburg was achtergebleven en dat later per post terugkwam. Nog jaren hebben we het, als een soort running gag, daarover gehad.

We hebben hem gemist na 2011 en zullen hem blijven missen.

Dag lopers, vakantievierende Hank en inmiddels onthechte Jan,

Cor maakte waar wat Jan in zijn “verhinderingsmail” had voorspeld. Dankzij het Vaderdagcadeau van Cor mochten we naar Breda voor een route langs Nassaumonumenten en parken. Een stads-, bos-, beken-, parkentocht van 15,3 km (4,3 km gemiddeld) ontleend aan een –zo bleek – waardevol boekje met vorstelijke wandelroutes. Zeer afwisselend, zeer nat van pad, zeer droog van weer, zeer warm bij het benauwde af. Kortom een tocht zoals een tocht moet zijn. ………………………………….. Lees verder.

Dag allen, Ook de vakantievierende Ton,

Terwijl Ton volgens zijn vroege WhatsApp de flanken van de Etna besteeg bewonderden wij die ene peer en 12 kruisbessen die Jan al in zijn Garden of Eden aan de dit voorjaar geplante bomen en struiken had weten te ontlokken. Daarna was het dankzij de goede zorgen van Jeannet koffie en koek in de tuin.

Vervolgens togen we naar Liempde voor een tocht van (volgens mijn GPS-gegevens) 15,9 km  (4,5 km gemiddeld), op basis van door Jan geplotte knooppunten. Op sommige plekken bleken de knooppunten tot een bijna onontwarbare knoop te leiden, vanwege ondergelopen paden langs de Dommel en die leiden tot omwegen door versgemaaide weilanden. …………………………..Lees verder.

Dag allen, deze keer weer geheel compleet,

We startten bij Ruud die, vlak nadat Hank gearriveerd was, met door-de-suikerbroodjes-kleverige-vingers terug kwam van EMTÉ met warme driehoekige appelflappen. Het product dat plak veroorzaakte bleek waterig uitgelopen. Een gastheer en -vrouw tobben wat af bij de start van een wandelochtendje. Het verse gebak was heerlijk en gaf energie om af te reizen naar  –jawel- Duitsland. …………………………………. Lees verder.

Dag alle lopers, maar ook de oppassende Cor en reizende Hank,

We waren te gast bij Herman, die ons op weg hielp met een enorm stuk taart en chocolade koek. Een mooi begin voor de 15,1 km lange (4,1 km gemiddeld) tocht, die Hank voor ons had achtergelaten. Naar Oirschot mochten wij. De auto weggezet, vlak voor de enorme stoel die ons de hele tocht aan rustplaatsen deed denken………….. Lees verder.